Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Erigeron annuus & Plumbago europaea

fotò
fotò
Erigeroun(-annau)

Erigeron annuus

Asteraceae Compositae

Nom en français : Vergerette annuelle.

Descripcioun :
Grando planto que flouris proun de tèms de la primo à l'estiéu. Li petalo (dos renguiero) dóu deforo de la flour (coumpausado) soun longo e fino, blanco e souvènti-fes un pau vióuleto alor que li flouroun dóu dedins soun jaune. La cambo èi proun fino e li fueio entiero (mai largo sus lou bas).

Usanço :
Aquéu canebe-bastard que nous vèn d'Americo dóu Nord es au nostre despièi de tèms que Palun (1867) n'en parlo deja. Li fueio se manjon cuecho. Ei vertuouso contro l'inflamacioun, la cagagno, fai pissa e sarro li car.

Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna

Gènre : Erigeron
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae

Ordre : Asterales

Coulour de la flour :
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2300 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto

Liò : Escoumbre e proche dis oustau - Champ - Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Erigeron annuus (L.) Desf., 1804

fotò
fotò
Erbo-di-rascas

Plumbago europaea

Plumbaginaceae

Àutri noum : Erbo-enrabiado, Bagoun, Erbo-de-la-rougno, Erbo-di-couquin, Malo-erbo.

Noms en français : Dentelaire, Malherbe.

Descripcioun :
L'erbo-di-racas, mens coumuno qu'à passa tèms, trachis en ribo de camin, i pèd de muraio e dins lis escoumbre ounte flouris amé de poulìdi flour vióuleto, à la fin de l'estiéu. Es uno planto eisado de recounèisse emé si flour e si fru pegous qu'arrapon li péu e li teissu.

Usanço :
Èi couneigudo au nostre pèr garris la rasco. Ramentèn qu'aquesto malautié de pèu e de péu s'aprèn à de champignoun coume Microsporum canis. Freta la bèsti emé d'òli de bagoun (adouba en fasèn bouli la planto dins l'òli). Se dis peréu qu'en mastegant la racino, apaisso li ràbi de dènt (erbo-enrabiado)-TdF. Pamens se n'en fau mesfissa que fretado sus la pèu pòu douna d'enflamacioun.

Port : Grando erbo
Taio : 50 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Plumbago
Famiho : Plumbaginaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 8 à 12 mm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Avoust à óutobre

Liò : Camin - Muraio - Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Plumbago europaea L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
R
RR
C
R
RR
ges
ges

Erigeron annuus & Plumbago europaea

CCC
CC
C
CC
CC
C
C
R

Coumpara Erigeroun(-annau) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-di-rascas emé uno autro planto

fotò